بررسی میزان دستیابی دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی مشهد به اهداف برنامه درس اصول و مهارت های پرستاری

مقدمه: پرستاری حرفه ای است که برروی کمک به افراد برای دستیابی به حداکثر سلامتی تأکید دارد. آموزش پرستاری، زیربنایی برای تأمین نیروی انسانی کارآمد به منظور رفع نیاز جامعه است. تربیت دانش آموختگانی با کفایت هدف این آموزش است. برای اطمینان از دستیابی به این هدف، نیاز به بازخورد نتایج آموزش از فراگیران، دانش آموختگان و گیرندگان مراقبت بهداشتی دارد. بدین منظور این پژوهش روی فراگیران پرستاری که درس اصول و مهارت های پرستاری را گذرانده اند انجام گردید تا از حصول به اهداف برنامه این درس اطلاع حاصل گردد. روش: برای سنجش حیطه شناختی با توجه به اهداف و سرفصل درس اصول و فنون سؤالات چهار گزینه ای انتخاب گردید. برای سنجش حیطه روانی حرکتی مهارت های مورد نظر لیست گردید و مطابق مقیاس لیکرت در طیفی از عدم تسلط تا تسلط کامل تنظیم گردید. تا براساس خودارزیابی دانشجویان به سؤالات فوق پاسخ دهند. برای سنجش حیطه عاطفی به تهیه پرسشنامه نگرش سنج اقدام گردید. روایی پرسشنامه های فوق براساس روایی محتوا صورت گرفت و برای پایایی از ضریب آلفا گردید و به صورت توصیفی تحلیل گردید. SPSS v. کرونباخ استفاده گردید. داده ها وارد نر مافزار 11.5 52 %) وضعیت نسبتاً / 71 %) و روانی حرکتی ( 4 / 68 %)، عاطفی ( 4 / یافته ها: یافته ها نشان می دهد که در حیطه شناختی ( 2 مطلوب بوده است. هیچ یک از افراد از نظر شناختی و روانی حرکتی در سطح نامطلوب قرار نداشته اند. و از نظر عاطفی هیچ یک از افراد در سطح مطلوب قرار نداشته اند. نتیجه گیری: پیشنهاد می شود با نظرخواهی از دانشجویان که صاحبان اصلی فرآیند آموزش می باشند و با توجه به نیازهای آنان برنامه های درسی تنظیم گردد تا از نظر عاطفی نیز آمادگی ورود به کار را پیدا کنند. و همچنین فرصت هایی برای ارتقای آگاهی و مهارت های آنان فراهم گردد تا به سمت وضعیت مطلوب ارتقا پیدا کنند